What Life Taught Me/آنچه زندگی به من آموخت
By Silvana Salmanpour
Life taught me,
That living is beautiful,
But how to live is much more beautiful
Life taught me
To live beautifully
I should be in love
And to be in love, I should dedicate
And sacrifice,
I should be aware
And to be aware, I should see deeply,
Read and write to acknowledge human rights
And believe in them,
And plant this believe in my soul
Reaching the green horizon of certainty
And to reach there
I should be all eyes, ears, and feelings
To feel it and fall in love
To be able to reach the unity of the human soul,
Pure belief in humanity without borders,
.. got to be filled with a sense of certainty.
When this great sense is running in my soul
I can spend every second of my life with love
I can fall in love all my life
In love with everyone, everywhere, everything
Deep, modest, and sincere
Then I can say: yes
Living is beautiful,
But when in love.
زندگی یادم داد
که چه زیباست حیات
وچه زیباتر از آن
که چسان می گذرد.
زندگی یادم داد :
زندگی کردن زیباست , ولی
باید عاشق باشم
. و اگر می خواهم عاشق باشم
باید
از خود ایثار کنم
وبرای ایثار
باید آگاه شوم
وبرای آگاهی باید
بنگرم ژرف و عمیق
بنویسم و بخوانم و بدانم حقم را
در نهادم بنشانم باور
برسم بر افق سبز یقین
تا به این حد برسم
باید باشم
همه چشم
همه گوش
همه حس
تا نهادینه شود در جانم
حس یکتایی روح انسان
و درونم بشود سرشار از حس یقین
باور محض به بی مرزی انسانها ,انسانیت
تا که در جانم جاری شود این حس عظیم
می توانم همه ثانیه عمرم عاشق باشم
عاشق هرکس و هر جا هر چیز
ژرف ,ساده ,صادق
وبگویم:آری
زندگی کردن زیباست
ولی
باید عاشق باشم.