By Silvana Salmanpour

In being together
We open the gates of the glory of humanity
With kindness
With forgiveness, sacrifice and honour
With empathy , with friendship’s light
Shining on dark
nights

We bring the sun
Out of the depth of darkness
And place it at the peak of the mountain of endurance
So With its’ dawn
May it illuminate the path of our world’s youth
For firmer steps
And welfare of hearts

In being together
Don’t be afraid of failure
Or difficulty of the road
On the twists and the turns

One by one we turn the stones
With the sweet songs of companions
With love, with
affection
With spirit and soul
To the towers of unity, peace and honesty
To thriving heights

Humanity, however dim
But is still alive.

با هم‌که باشیم
دروازه های شوکت انسانیت را می گشاییم
با مهربانی
با بخشش و ایثار و تکریم
با همدلی ،با نور الفت
تابیده بر شب های تاریک

خورشید را
از قعر ظلمت می رباییم
بر تارک کوه بلند استقامت
می نشانیم
تا با طلوعش
روشنگر راه جوانان جهان باد
تا گام ها محکم تر و
پیوند دلها در امان باد

با هم که باشیم
ترسی نمانَد از شکست و
سختی راه
یا پیچ و خم ها
یک یک تمام صخره ها را می نوردیم
با نغمه های دلنشین رهنوردان
با عشق ،با مهر
با معنویت
تا برج های وحدت و صلح و صداقت
تا قله های سربلندی

انسانیت هرچند کمرنگ
اما نمرده است .