The butterflies of speech are swirling

So that they would sit

On the moment of creation

On the petal of silence

The stamens cover up

The tender feet of the words with pollen

So that in every flight

A transition happens to the greatness of birth

The petals of silence are falling down

And a screaming rises up

A screaming

like the crying of a baby

at the moment of birth

And the screaming of the mother

a moment before that

But the butterflies

are thinking about another creation.

پروانه های کلام

می چرخند

تا در لحظه ی آفرینش

بنشینند بر گلبرگ های سکوت

پرچم ها می پوشانند پاهای ظریف واژگان را با گرده ها

تا در هر پرواز

انتقالی اتفاق افتد

به عظمت زایش

گلبرگ های سکوت فرو می ریزند

و فریادی برمی خیزد

فریادی

همچون گریه ی کودک

در لحظه ی تولد

و فغان مادر

دمی پیش از آن

پروانه ها اما

به آفرینشی دیگر می اندیشند.